Ποντικόκαστρο

Μεσαιωνικό φρούριο, που δεσπόζει στο λιμάνι του Κατάκωλου στην Ήλιδα. Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας αναφερόταν ως Beauvoirή Belvedere (= Καλλιθέα). Το φρούριο αυτό συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα 12 βυζαντινά κάστρα που προστάτευαν το Μοριά στα χρόνια της Φραγκοκρατίας. Το 1205 κυριεύτηκε από το Γουλιέλμο ντε Σαμπλίτ, τον επιλεγόμενο Καμπανέση. Φαίνεται πως δεν ήταν ισχυρό και καλά οργανωμένο γιατί η άλωσή του στάθηκε σχετικά εύκολη υπόθεση για τους Φράγκους. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το Π. έγινε ένα από τα οικογενειακά φέουδα των Βιλλαρδουίνων. Το 1311, η πριγκήπισσα του Μοριά Ισαβέλα όρισε με διαθήκη ότι τα κάστρα του Περιγαρδιού, της Καρύταινας και του «Πονδικού» θα δοθούν στην κόρη της Μαργαρίτα. Από τότε το Π. περνάει διαδοχικά στην εξουσία του διεκδικητική του πριγκιπάτου της Αχαΐας Ινφάντη Φερδινάνδου της Μαγιόρκας (1315), της Μαρίας των Βουρβώνων (1364) και του Νέριο Ατζαγιόλι (τέλη του 14ου αι.). Γύρω στα 1427 περιήλθε στους Έλληνες, αρχικά στον Κωνσταντίνο και κατόπιν στο Θωμά Παλαιολόγο. Για τελευταία φορά αναφέρεται στο 1470, οπότε πιθανότατα καταστράφηκε από τους Τούρκους. Η άποψη ότι καταστράφηκε το 1430 από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο μαζί με τη Γλαρέντζα, φαίνεται ότι δεν ευσταθεί. Ερείπια του φρουρίου αυτού σώζονται σήμερα στην κορυφή του ακρωτηρίου Ιχθύς πάνω σε μικρό οροπέδιο. Στα ερείπια των τειχών διακρίνονται ίχνη αρχαίας ελληνικής τοιχοδομής, βυζαντινής και κυρίως φράγκικης.